Schaakvereniging Pegasus Zwolle

Dinsdag 4 februari was het viertal van het Zwarte Water op bezoek voor een match tegen ons tweede team. Zwartsluis en Hasselt zijn plaatsen op korte afstand van Zwolle, maar een vorige ontmoeting is al jaren geleden.
Het zou een avond worden waarbij de uitslag lang onduidelijk zou blijven. Op ieder bord werd gestreden en op de meeste borden wisselden de kansen wel.

Aan het vierde bord speelde Gerard van Bussel met wit en er ontstond een Spaanse partij. De pionnen op de damesvleugel werden door beide spelers opgeschoven totdat het hier dicht zat.
Op het vierde bord speelde Jos Wegman met zwart een Siciliaanse partij. Zijn tegenstander ontwikkelde zijn stelling rustig, en Jos leek ontwikkelvoorsprong te hebben.
Op het derde bord Speelde Leo Stortelder met wit ook een Siciliaanse partij.
Op het eerste bord speelde ondergetekende, Marcel Pol, met zwart de Franse doorschuifvariant.

Bij Leo volgde een pionnen-afruil in het centrum, waarna er complexe combinaties volgden die voor niemand te overzien waren. Leo kwam hier uit met een stuk voorsprong. De tegenstander wist met verdere verwikkelingen het stuk terug te veroveren en stond nu een pion voor.
Bij Gerard zochten beide spelers naar een aanval op de koningsvleugel, waar gemanouvreerd werd met stukken op een kleine ruimte. Gerard trok aan het langste eind en kwam een stuk voor te staan.
Op het bord van Jos werd aardig afgeruild, waarbij geen van beide spelers al groot voordeel had. De Siciliaanse stelling had inmiddels een transpositie ondergaan naar een pionnenstructuur van de Franse doorschuifvariant.
Op mijn bord leek ik eerst overwicht te hebben met veel gedwongen zetten, totdat er een paard op e6 insloeg en ik een belangrijke pion kwijtraakte. Mijn stelling zou nu gatenkaas moeten zijn, maar mijn tegenstander wist niet de sterkste voortgang te vinden en ik mocht tegenspel hebben.

Gerard had in het verloop van zijn partij het lichte stuk weer teruggegeven, maar had nog wel het meeste spel. Dat resulteerde in torenwinst en even later in partijwinst. Het was nu 1 – 0, een mooie start.

Jos had een mooie pionwinst gevonden. De witte loper op de c-lijn dekte de b-pion, maar stond ook gepend, op c1 stond namelijk een toren.
Later wist de tegenstander een gemeen paardvorkje op het bord te toveren waarmee de stelling van Jos wat wankel werd.

Op het eerste bord waren we in een toreneindspel gekomen waarin ik een pion meer had. Toreneindspelen zijn niet eenvoudig en ik miste de winstkans, die Leo me later liet zien. Het eindigde in een verliespartij. Het was nu 1 – 1, het kon nog beide kanten op vallen.

De tegenstander van Leo blunderde een stuk weg en kwam nu verloren te staan. Leo wist het goed af te maken met twee torens en een loper. De stand was nu 2 – 1 voor ons.

Aan het bord van Jos zou het remise kunnen eindigen. Jos had een kleine kwaliteit voor, loper en paard tegen een toren. Beide spelers hadden nog een pion. Plan voor de tegenstander met wit zou moeten zijn om de toren te geven voor de pion, daarna toe te kijken of Jos ook in staat is om mat te zetten met loper en paard binnen 50 zetten. Op ons nivo is dat nogal een puzzel. De tegenstander zag dat Jos moeite had met de voortgang, en speelde zijn toren weg van de derde lijn (de pion van Jos stond nog op de vierde lijn), in de hoop zijn eigen pion naar voren te kunnen brengen. Dit liep snel mis voor hem, en Jos kon richting promotie en winst gaan.
Onderstaande stelling komt in grote lijnen overeen met wat er dinsdagavond op het bord stond.

Het plan voor wit is de h-pion te gaan slaan.

De uitslag werd 3 – 1 voor ons, een mooie overwinning. In de slotronde op 12 mei komen we elkaar opnieuw tegen. Mogelijk wordt deze datum nog naar voren gehaald, dat is nog even afwachten.