Ons tweede team mocht in de slotronde tegen het tweede team van Elburg aantreden. Promotie en degradatie waren voor ons niet meer aan de orde en we konden vrij spelen. De tegenstander was een op papier sterk team, op rating stonden ze tweede, maar in de ranglijst stonden ze een matchpunt achter ons. De slotronde werd gespeeld in Ermelo, in het PMT-gebouw van VSG bij de legerplaats.
Aan het eerste bord speelde Piet met zwart Siciliaans. Aan het tweede bord speelde ik met wit Damesgambiet, Dame-Indisch. Aan het derde bord speelde Herman met zwart Spaans. Hedzer speelde aan het vierde bord met wit zijn vertrouwde opening. Fred speelde aan het zesde bord met zwart en kreeg Damesgambiet tegen zich. Aan het zesde bord speelde Dick Metz Damesgambiet met wit.
De partij van Dick Metz was als eerste afgelopen. Ik heb niet gezien wat er mis ging, maar het werd een verliespartij.
Korte tijd later kwam Fred overleggen over een remise-aanbod. Piet gaf aan dat we vrij konden spelen en Fred nam het aanbod aan. Beide spelers hadden vooruitgeschoven pionstructuren waarbij er voor de stukken weinig goede velden overbleven. Het was moeilijk om nog spel te maken zonder grote risico’s te nemen.
Vlak hierna verloor Hedzer zijn partij. Beide spelers hadden in het middenspel een paard op een centraal veld gekregen, en dat zag er voor beiden wel gevaarlijk uit. Er ontstond nog wat consternatie toen de tegenstander van Hedzer erachter kwam dat zijn dame zomaar geslagen had kunnen worden. Beide spelers hadden dat echter niet gezien.
Het was nu ½ – 2½, het zag er niet goed uit.
Herman had het Spaans redelijk goed afgewikkeld. Achteraf beklaagde hij zich over het paard dat hij naar de rand van het bord gespeeld had, waardoor hij daarna steeds achter de feiten aanliep.
Mijn partij verliep uiterst voorzichtig, beide spelers wilden niet verliezen. Wel had ik een pionnetje gesnoept.
Herman en ik deden tegelijkertijd een remisevoorstel. Dat van Herman werd aangenomen, dat van mij niet. De stand was nu 3 – 1, de Elburgers hadden al een gelijkspel binnen.
Bij Piet werd de stelling al snel wat chaotisch, maar hij leek positioneel wel beter te staan. Hij kon op de koningsvleugel een pionnenaanval plaatsen, en toen de rook opgetrokken was had hij daar nog drie pionnen over en de tegenstander geen meer. Hier bleek geen houden meer aan en de tegenstander gaf op.
Het was nu 3 – 2.
Mijn partij zag er uit als remise. Ik speelde met een paard tegen een loper, en met mijn pion meer kon ik niet meer verliezen. Een remise-aanbod van de tegenstander werd afgeslagen. In de eindafwikkeling ging de tegenstander in tijdnood de mist in, oppositie werd weggegeven en promotie van de extra pion was onvermijdelijk.
Met een gelukje in tijdsnood werd het toch nog 3 – 3. De eindstand is op moment van schrijven nog niet gepubliceerd door de OSBO, maar waarschijnlijk zijn we derde in de poule geworden; een half bordpunt achter Zwolle Zuid en een matchpunt voor de tegenstander van deze avond.
Bekijk ook de foto’s die van beide slotrondes zijn genomen.
Recente reacties