De laatste officiele clubavond van dit seizoen (dinsdag 30 mei dus) speelde Antal van Ravensteijn een simultaan tegen alle aanwezige clubleden die avond. Er waren 19 leden aanwezig. De afwezigen waren al met vakantie, ziek of hadden gewoon geen zin. Dit kwam goed uit, want Antal had 20 tegenstanders als limiet gesteld. Zo bezien is 19 alvast een meevaller. Scheelt toch weer 1 partij.
De bordvolgorde was geheel willekeurig. De volgorde was Arthur van Ittersum, Dick Pons, Leo Stortelder, Garm van Abbema, Johan Weultjes, Erik Nevels, Gerwin van der Laan, Boen Tan, Dennis Willemsen, Bernard Holtrop, Rik Holterman, Piet van der Wal, Robert Beydals, Krine Faber, Kees Pilon, Han Hubers, Peter de Reuver, Sem Zandbergen en Fred Wagter.
Vanaf het begin werd het duidelijk dat Antal zijn taak bloedserieus ging aanpakken. Hij varieerde de eerste zetten zoveel mogelijk. Er werd bij sommige borden zelfs al nagedacht over de eerste zet. Ook de ronden daarop nam hij ruimschoots de tijd. De eerste partij had hij al snel binnen. Dat was tegen Rik die een openingsvalletje niet zag aankomen en daardoor op de tiende zet al mat stond (1-0). De andere spelers hielden daarna nog lang moedig stand.
Bijzonder moment was in de partij tegen Boen. Toen hij, na een torenzet van Antal naar de achtste rij, zijn spullen bij elkaar aan het pakken was en al naar huis wilde gaan. Ikzelf begreep niet waarom hij zo onder de indruk van die torenzet was, maar dat was ook niet zo. Hij dacht dat hij een Toren zou winnen en dat Antal daarna wel op zou geven. Krine was ook al op het verkeerde been gezet en had Boen al een fles wijn gegeven voor zijn overwinning. Dennis die naast hem zat wees hem op een verdediging van wit waardoor de winst enkel een kwaliteit was. En inderdaad werd dat ook door Antal gespeeld. Boen had weliswaar de kwaliteit, maar had een open Koningsstelling waardoor het lastig was dit voordeel uit te buiten.
Pas om 22:40 kwam de tweede partij tot een einde en dat was een verlies tegen Krine (1-1). Om 22:55 de derde partij tegen Sem Zandbergen die in remise eindigde (1,5-1,5).
De tijd begon te dringen, want om half twaalf moeten eigenlijk wel alle partijen klaar zijn. Dat realiseerde Antal zich ook en begon sneller te spelen. En toen ging het ook hard: Bernard (2,5-1,5), Fred (3,5-1,5), Johan (4,5-1,5), Dennis (4,5-2,5), Erik (5,5-2,5), Garm (6-3), Dick Pons (6,5-3,5), Arthur (7,5-3,5), Han (7,5-4,5), Piet (7,5-5,5), Kees (8-6), Boen (dus toch remise!) (8,5-6,5), Gerwin (9,5-6,5), Peter (10,5-6,5), Leo (11,5-6,5) en als laatste Robert (12,5-6,5).
Winnaars: Krine, Dennis, Piet en Han. Remises Dick, Garm, Boen Kees en Sem. Een score van 66%. Voorwaar een knappe prestatie tegen een toch wel sterk veld.
Het was toen 23:37 uur. Zeven minuten na sluitingstijd, maar het werd toch nog even gezellig aan de bar.
Een heel geslaagde avond met veel strijdlust
De list was gelukt. Gevallen voor een snelle mat dankzij een ten onrechte geaccepteerd dameoffer. Genoemd naar de Operette “Der Seekadett” van Richard Genée uit 1876: Zeekadettenmat.
Van fouten moet je leren, dus wie wil met mij naar de opera? 🙂
Bernard wat heb je een heerlijk verslag geschreven van een fijne saamhorige schaakavond! 🙂 Dank daarvoor!
We hebben volgens mij een mooie (vrienden)club waar we met z’n allen trots op mogen zijn!