Schaakvereniging Pegasus Zwolle

Op 11 januari speelde ons eerste team de 4de OSBO-ronde thuis tegen Meppel 2. Meppel 2 had tot nog toe niets verloren. Ons eerste al twee. Maar omdat het schaakbord vierkant is werd de strijd onbevangen gestart met een “kiek’n wat’t wordt”-instelling. (Beter gezegd: “Wy sjoche it wol.” – de meerderheid van ons team bestond vanavond uit Friezen.)

Het eerste spektakel van de avond speelde zich af aan bord acht. Hedzer Terpstra zag zich na een complex middenspel geconfronteerd met een Loper-Loper eindspel met twee pionnen minder tegen de heer Pauptit. Met subtiele zetjes kreeg hij het toch voor elkaar om de partij met remise te beeindigen. Aan het eind van de avond zou blijken hoe belangrijk deze remise zou zijn.

Aan het vierde bord zette ondergetekende zijn partij tegen de Koningsindische verdediging van Bas van der Zwaag niet goed op en kreeg aldoende druk te verduren op de Damevleugel. Nadat hij een paar finesses overzien had, ging deze partij te snel verloren. (0.5-1,5)

Niet heel veel later volgde het neerleggen van de Koning door invaller Piet van der Wal aan het zevende bord. (0,5-2,5)

Een blik over de nog spelende borden deed het vermoeden rijzen dat er een grote afstraffing op stapel stond. De partijen van Krine, Menno en Reinoud – resp. aan het eerste, vijfde en zesde bord spelend – leken alledrie minder te staan. Alleen de partijen van Eile en Gerwin aan het tweede en derde bord leken in evenwicht te zijn. Een grote nederlaag dreigde dus.

De prognose bleef nog in stand nadat Gerwin en zijn tegenstander remise overeenkwamen. (1-3), maar hierna keerden de kansen drastisch.

De tegenstander van Menno blunderde een Dame weg (2-3), en Reinoud kreeg een doorslaande aanval zodat zijn gedesillusioneerd de partij gewonnen gaf (3-3).

Aan de eerste twee borden werd nog gespeeld en het oordeel van beide partijen was nu een stuk optimistischer. De druk waaraan de stelling van Krine voortdurend bloot had gestaan, was aanmerkelijk minder geworden en ook de stelling van Eile oogde zeer gezond. Beide partijen duurden tot aan de tijdnood-fase waarin Eile een winnende vrijpion creeerde en inderdaad won. Een paar seconden later kwam Krine remise overeen met zijn tegenstander. Een (ietwat gelukkige) overwinning van 4,5-3,5 dus.

Het geluk dat we deze keer hadden maakte de pech die we de vorige keer tegen het ZSG hadden weer goed.
Overigens hulde aan Krine Faber, Eile Dam en Reinoud Prins die dit geluk afdwongen.

Nog even op een rijtje:

1. Krine Faber      0,5
2. Eile Dam         1,0
3. Gerwin vd Belt   0,5
4. Bernard Holtrop  0,0
5. Menno ter Braak  1,0
6. Reinoud Prins    1,0
7. Piet van der Wal 0,0
8. Hedzer Terpstra  0,5

Bernard Holtrop

Het derde team trof een vrijwel gelijke tegenstander. Geen enkele partij was vroeg afgelopen. In een periode van 10 minuten (van 22.20 – 22.30 uur) kwamen vier partijen tot hun eind.
Jan Stegeman won aan bord 6 en Jan Marten Otterman speelde remise aan bord 5.
Even later zette Hans Schuilenburg aan bord 1 zijn tegenstander mat. Hans had nog nauwelijks bedenktijd verbruikt, terwijl zijn tegenstander al in tijdnood verkeerde.
Aan bord 3 verloor Dick Pons zijn partij.
Een uur later moest Gerard van Bussel zijn partij aan bord 4 opgeven en was de stand weer gelijk.
Restte nog de partij aan bord 2 van Wim van den Born. Hoewel Wim meer tijd had dan zijn tegenstander, was de situatie op het bord zodanig, dat nog van alles mogelijk was.
Om het zekere voor het onzekere te nemen werd remise overeen gekomen. Zo werd de eindstand bepaald op 3 – 3.

Op vrijdagavond 10 december werd de wedstrijd ZSG 2 – Pegasus 1 in het Denksportcentrum aan de Venestraat gespeeld. Onze gastheren delen op vrijdagavond deze zaal met Familieschaak en afgezien van een enkel mobieltje dat daar soms afgaat is dit een lokatie waar het goed toeven is.

Er waren al twee wedstrijden vooruit gespeeld. De partij aan het zevende bord Terpstra tegen Webbink 0-1. Dit was gelijk al de eerste suprise die uitgedeeld werd. Want hoewel ik de partij zelf niet precies gevolgd heb, zijn er meerdere mensen die weten te vertellen dat Hedzer gewonnen had gestaan.

Dinsdagavond speelden Gerwin van de Belt een wedstrijd vooruit tegen Boer voor het tweede bord. Dit werd een degelijke remise waar niets op aan te merken viel. (1,5-0,5)

De resterende partijen kenden een hilarisch verloop.

Krine speelde met wit een Spaanse partij tegen Schoenmaker.

Eile had met wit een Siciliaan tegen van Schaik

Ikzelf had met wit een Grunfeld-indische partij tegen Harry Mulder.

Tahl Tekofsky speelde met zwart Frans tegen Den Besten

Reinoud had een niet gedefinieerde opening tegen Ton Koekkoek.(jawel twee oud-jeugdleden van Pegasus tegen elkaar)

Hans Schuilenburg had een soort Engels tegen de heer Knap.

Hans Schuilenburg had al snel een wilde stelling op het bord, waar zijn Koning toch wel enig gevaar liep.

Ikzelf kreeg al snel de betere kansen met zelfs een directe Koningsaanval, die eigenlijk niet meer fout kon lopen.

Voor de stelling van Hans moest inmiddels gevreesd worden. Er waren al verschillende matdreigingen.

Reinoud en Tahl hadden met zwart een gedrukte stelling.

Maar daar tegenover stond dat Eile Dam een gezonde stelling had.

Mijn eigen stelling werd er steeds beter op. Dit kon eigenlijk niet meer kapot. Het was alleen nog een kwestie van het vinden van een mooie slotcombinatie.

Inmiddels waren ook de kansen van Tahl gekeerd, want hij stond gewoon een stuk voor tegen Den Besten.

Met Reinoud ging het minder, hij moest die avond als eerste de vlag strijken tegen Ton Koekkoek (2,5-0,5)

Daarna gebeurde het ongelooflijke. Iets wat mij nog nooit in deze mate overkomen is. In twee zetten speel ik het klaar om gewonnen stelling te veranderen in een verloren stelling. Het tweede sinterklaaskado. Nog een zet later gaf ik op. (3,5-0,5). Dit was het sein voor Krine en Karel het zijn om hun partij maar remise te geven. (4-1).

Natuurlijk wilde ZSG zich niet onbetuigd laten in deze surprisesfeer en gaf Alfred Knap een punt weg aan Hans Schuilenburg. (4-2)

Inmiddels was duidelijk dat Eile het niet had kunnen bolwerken tegen Henk van Schaik en werd het 5-2. Tahl won zoals eigenlijk wel verwacht zijn partij tegen Jan den Besten en werd de eindstand dus 5-3 voor ZSG 2. Maar zoals uit het verslag bleek het had net zo goed andersom kunnen zijn.

Met enige schaamte laat ik hier toch maar de partij volgen die wel beschouwd kan worden als het grootste kado aller tijden.

Holtrop,B (1726) – Mulder,H (1797)
OSBO-comp. 2A 04/05 Zwolle (3), 10.12.2004

1.d4 Pf6 2.c4 g6 3.Pc3 d5 4.cxd5 Pxd5 5.e4 Pxc3 6.bxc3 Lg7 7.Lc4 c5 8.Pe2 0-0 9.0-0 Pc6 10.Le3 Pa5 11.Ld3 Dc7 12.Tc1 b6 13.f4 Lb7 14.f5 Tad8 15.e5 gxf5 16.Txf5 Qc6 17.Pf4 Kh8 18.Th5 h6 19.d5 Txd5 20.Pxd5 Dxd5 21.Dd2 Td8 22.Lxh6 Lxe5 Diagram

23.Lf8+? (Denkt dat het mat is) Kg8 24.Txe5?? Dxe5 25.Lh7+??? Kxh7 0-1

Bernard Holtrop

In Hattem wachtte Denk en Zet die beide voorgaande wedstrijden verloren had.
Van deze tegenstander zouden we kunnen winnen.
Aan bord 2 pakte Hans Schuilenburg zijn tegenstander snel in: binnen de kortste keren zag hij er geen gat meer in en stonden wij met 1-0 voor.

Tabe Riedstra aan bord 6 had ook een opponent die goed meewerkte: na een blunder was die partij na een uur spelen afgelopen. Ongeveer tegelijkertijd had Dick Pons aan bord 3een behoorlijk vastgelopen stelling op het bord en werd besloten tot remise.

Tien minuten later kon Wim van den Born aan bord 1 opgeven: zijn tegenstander (met een rating van bijna 2000) had hem totaal verpletterd.

Een uur later bood Jan Marten Otterman aan bord 4 remise aan in een wat onoverzichtelijke stelling. Door deze remise hadden we in ieder geval 3 punten en konden we niet meer verliezen.

Alle ogen waren nu gericht op Gerard van Bussel aan bord 5, die een spannende partij had. Op een gegeven moment ruilde zijn tegenstander een Paard en Loper voor een Toren. Niet ongunstig! In het eindspel zag Gerard kans met een paardvork de winst binnen te halen. De eindstand werd zo bepaald op 4 -2 voor ons!

Zeer tevreden reden we terug naar huis.

W.v.d.Born

Het derde team toog vol goede moed (en waarom ook niet!) naar Meppel.

Aanvankelijk stonden we bij het verkeerde gebouw, maar enkele straten verder kwamen we op de juiste plek terecht. Het was een café aan een kerkplein.
In een bovenzaaltje moesten we spelen (met uitzicht op het plein).

Jan Marlen Otterman (bord 4) was er met z’n gedachten niet echt bij. Na enkele blunders in het begin van de partij kon hij zijn Koning na een half uurtje al neerleggen.

Een uur later, toen Jan Stegeman (bord 2) een pion veroverd had en zijn tegenstander geen kans meer gaf, stonden we weer gelijk.

Om 22.05 u. gaf Herco Goedkoop (bord 6) zijn partij op: hij had een ontwikkelingsachterstand opgelopen en zijn tegenstander doorzag z’n plannen.

Tien minuten later moest Gerard van Bussel (bord 5) de eer aan zijn tegenstander laten: hij was hopeloos vast komen te zitten en zag geen uitweg meer.

Weer vijf minuten later gaf Wim van den Born (bord 1) een toren weg. Wat zijn verlies alleen bespoedigde, want zijn tegenstander was duidelijk sterker.

Om 22.50 u. kon Dick Pons (bord 3), na goed spel, toch nog een overwinning boeken, zodat de einduitslag 4-2 werd voor Meppel 3.

Ongebroken en niet eens zo somber gingen we terug naar Zwolle.

W.v.d. Born

Terwijl de zomer nadruppelt, zien wij de feiten onder ogen. Het wordt koud en kil, ook in ons hart. Misschien wel juist. Hazes is weg, Balkenende komt terug. Gezellige massa-demonstraties verdwijnen, stilstaande treinen en bussen komen er aan. Of juist niet dus. Anne Frank mag niet postuum geïntegreerd worden. Of ze postuum kan worden uitgezet, wordt thans door Verdonk bestudeerd. We mogen nog twee weken vruchteloos hopen op een verrassende zege van Kerry. Tja. Welnu. Misschien druppelt de zomer wel niet meer en is het echt al keihard herfst geworden. Gelukkig wordt er weer geschaakt en kan godin Caissa ons door deze herfstdepressie lijden.

Zo speelde het Eerste team van Pegasus zijn openingswedstrijd tegen Dronten. De bezetting aan de borden was 1. Krine Faber, 2. Eile Dam, 3. Menno ter Braak, 4. Gerwin van de Belt, 5. Bernard Holtrop, 6. Reinoud Prins, 7. Tahl Tekofsky en 8. Hedzer Terpstra.

Het team starte zeer voortvarend. Nadat Gerwin rond half tien de score al had geopend brachten om half elf Hedzer en Reinoud de score op 3-0.

Een uur later bracht Eile Dam met wit in een degelijke Benoni de score op 4-0. Nu wilde het toeval dat zijn partij lange tijd synchroon liep met de partij aan het vijfde bord. Helaas met omgekeerde kleuren, zodat het eigenlijk onvermijdelijk was dat Dronten vijf minuten later het eerste punt mocht aantekenen. 4-1.

Krine stelde kort daarna de winst veilig met een remise. Menno verspeelde zijn partij op het laatste moment nog door een eeuwig schaak te versmaden en Tahl bracht om kwart voor twaalf met een remise de stand op 5-3.

Voorwaar, een resultaat om trots op te zijn. De eerste stap naar de eerste klasse is gezet.

Bernard Holtrop

Een avondje met veel spanning.

Wit mocht wel beginnen maar minder vaak winnen. Dat gaat nog wel eens anders. Vorig jaar met een beetje geluk gewonnen van Pegasus 2, zou het nu dan wat makkelijker gaan tegen hun 3^e? Bij binnenkomst zien we al snel dat het allesbehalve een makkie gaat worden. Iedereen zet zijn partij degelijk op, met op de achtergrond een zeer enthousiaste toneelclub. Alleen Martin vliegt er zogezegd meteen in. Het lijkt op rapidschaak en binnen een half uur slaat Martin een gaatje met Lxh7. De loper kan niet genomen worden, maar de strijd is nog lang niet gestreden. Martin lijkt na enig tijd een toren weg te blunderen, maar krijgt even later ook een toren retour. Na deze verwikkelingen heeft Martin duidelijk voordeel.

Het rolluik gaat vanavond met wat extra volume open. Ik kan me vergissen, maar de barman lijkt me geen schaker of zo.

Vincent moet aantreden tegen een ex ZSG-er die zich de laatste jaren alleen met internetvluggertjes heeft ingelaten. Hij gebruikt slechts 10 minuten voor de totale partij, relatief lang dus, maar dat komt dan ook door de notatieplicht.

Met nog slechts enkele minuten op de klok heeft Vincent een gewonnen maar ook behoorlijk dichtgeschoven stelling. Hij besluit een eerder verworven kwaliteit te offeren om de boel te openen, biedt nog remise aan, maar hij wordt er uit getempeerd. Al met al een weinig verheffend gebeuren. Ik kan me in elk geval niet heugen dat ik ooit eerder om 22.15 uur al stond te noteren vanwege tijdnood. Stand 1-0 dus. Lerrie komt even later na een evenwichtige partij na veel afruilen remise overeen, stand 1,5–0,5. Wilco en Frank staan nog onduidelijk, maar Martin en Tjeerd staan beter. Tjeerd staat een stuk voor en meldt op noordelijke wijze dat hij “wel aardig”staat. Moet kunnen dus! Bovendien komen de supporters Harry, Riemer en Jan op bezoek.

AI! Wat zie ik daar? Tjeerd staat super en schrijdt nu rustig en zelfverzekerd met zijn monarch koning naar voren, MAAAARRR hij laat ineens een fataal aftrekschaak toe……..ik loop weg, dit wil ik niet meemaken…….even diep ademhalen……..en toch maar weer terug …….hehe, GELUKKIG!……. Jan Stegeman heeft het niet gezien. Deze (ook) ex ZSG-er doet nog wel heel leep zijn laatste stuk in de aanbieding met een duivels patgeintje, maar daar trapt Tjeerd vandaag dus liever niet in. Even later trekt hij de stand weer mooi gelijk 1,5-1,5.

Martin zit met 2 vrijpionnen zwaar te zoeken naar een winstweg. Helaas probeert hij iets te snel te forceren en verspeelt zijn mooie troeven. Ik had eigenlijk op een puntje gerekend maar de stand wordt 2,5-1,5. Wilco heeft een lastig toreneindspel en wat weinig tijd. Hij activeert de toren en wint een pion, maar kiest niet de veiligste volgorde. Wit lijkt nu zelfs gewonnen te staan, hij kiest echter remise door zetherhaling. OK, stand 3-2. Frank komt dit ter ore en wordt daar niet vrolijk van: “Hoe kan dat nou?” Tja, moet hij dan ijzer met handen breken? Hij heeft wel een enorme “trucendoos” met actieve stukken klaargezet voor een mataanval, maar wit is een zeer degelijke speler die zijn koning flink heeft ingebouwd. Frank heeft wat minder tijd en uiteraard helpt het voor Pegasus karakteristieke rumoer ook niet echt. Frank ruilt een mooie loper tegen een raar paard op h2, wint daarmee een pion op g4, maar hoe moet de aanval verder? De stelling is behoorlijk lastig, ook wit heeft nog diverse keuzes, maar de druk is opgevoerd. Ik zie dat wit de dame van Frank helaas kan terugsturen met Tf3-h3, maar in plaats daarvan blundert hij plotseling met Tf3-g3. Heeft wit per ongeluk te vroeg losgelaten? Frank zet de zwarte dame op h2: MAT! Wit had het overzien en reageert sportief. Toch nog een matchpunt.

Paul Grooten

Gedetailleerde uitslagen:

Pegasus 3 – ZSG 4       3-3

Hans Schuilenburg (1637) – Vincent van Elburg (1615) 1-0

Theo Vaatstra (1705)     – Frank Bijleveld (1598)    0-1

Dick Pons (1561)         – Martin Logtenberg (1490)  1-0

Dick Metz (1513)         – Lerrie Grooten (1556)     rem.

Jan Stegeman (1643)      – Tjeerd Mellema (1446)     0-1

Gerard van Bussel (1439) – Wilco van der Camp (****) rem.

Overgenomen van www.zwols-sg.nl

Op vrijdag 23 maart speelde het eerste team zijn slotronde met 7 andere teams in het denksportcentrum in de Venestraat in Zwolle.

Hoewel het nauwelijks nog denkbaar was, was er nog een theoretische mogelijkheid om via versterkte degradatie uit deze klasse te vallen. Het zou dus wenselijk zijn om nog een wedstrijdpuntje extra uit deze ronde te halen, ondanks het feit dat we tegen koploper Schaakstad 6 moesten.

De volgende spelers begonnen aan deze klus: Bernard Holtrop, Tahl Tekofsky, Eile Dam, Hedzer Terpstra, Wim van de Born, Cees Pilon, Michiel de Groot en Frans de Groot.

Nu diende zich nog een andere bijzonderheid aan: Schaakstad 6 had aan 1 matchpunt genoeg om kampioen te worden. Beide teams zouden dus heel gelukkig zijn met een 4-4 uitslag.

De teamleider van onze tegenstander stelde dit al voor om na vijf minuten spelen alle partijen remise te geven. Na een kort overleg met enkele wijze spelers besloot onze teamleider dat we dat niet konden maken en speelden we verder.

Na een uur spelen moest helaas Wim van den Born zijn partij al opgeven. (1-0).

Wederom kwam het voorstel van de tegenpartij om er 4-4 van te maken. De kans dat we dat zouden halen was niet zo groot. Dus gingen we hiermee accoord. Echter lag de tegenstander van Bernard Holtrop dwars die zijn partij (overigens zeer terecht) niet remise wilde geven. Dus ging de deal weer niet door.

Even later moest ondergetekende inderdaad zijn vlag strijken nadat hij geen weerstand had kunnen bieden aan een krachtig koningsaanval van zijn tegenstander. (2-0)

De partij van Cees Pilon werd rond die tijd remise nadat Cees een kritieke stelling had opgelost en er een gelijkwaardig toreneindspel over bleef. (2,5-0,5).

Hierna begonnen de kansen te keren. Michiel maakte voor het eerste in zijn schaakcarriere mee dat hij zijn tegenstander echt mat kon zetten. En hiermee was de stand 2,5-1.5.

Ook Hedzer Terpstra kon de winst tegen Ludwig Fluttert niet meer ontgaan.

Wederom werden onze tegenstanders zenuwachtig en stelden voor om dan toch de resterende partijen remise te geven. Na rondvraag bij de spelers bleek er geen bezwaar en werd aldus besloten. (4-4). Deze uitslag verzekerde ons van een mooie vierde plaats.

Volgend jaar gaan we geen degradatieschaak meer spelen, maar moeten we maar eens gaan kijken of de eerste klasse niet wat voor ons is.