Schaakvereniging Pegasus Zwolle

Afgelopen dinsdag 28 november mocht ons tweede team thuis aantreden tegen Lelystad. Zij hebben een bijna volledig nieuw extern team, we wisten niet goed wat te verwachten. In de middag kregen we bericht dat Lelystad met 5 mensen zou komen.

Het tweede bord werd leeg gelaten bij Lelystad, zodoende speelden zij driemaal met wit en tweemaal met zwart. In onze opstelling schoven we allemaal een bord op. Stijn had deze avond geen tegenstander. 1 – 0 NO

Kees speelde aan het 5e bord en had zich voorbereid op wit. Kort voor 8 uur hoorde hij dat hij met zwart mocht spelen. De partij begon met 1. e4 e5 2. Pf3 Pc6 3. Lc4 f5. Kees koos bewust voor f5 Rousseau Gambiet om niet in een variant van het Italiaans terecht te komen. In zijn eigen woorden:
Tegenstander moet maar achter het bord de juiste antwoorden zien te vinden. Witspeler deed het in eerste instantie ook wel aardig, maar ik beoordeelde mijn stelling overwegend beter. Na 22 zetten gebeurde er iets vreemds. Tegenstander gaf bijna gratis een toren weg. Zijn compensatie was twee pionnen en een onsamenhangende stelling. Hij deed nog een paar zetten, waarin ik steeds sterker kwam te staan en hij bood remise aan. Mijn antwoord; “Meen je dat serieus?” Een paar zetten later gaf wit nog een loper weg, maar hij bleef nog even doorspelen. Uiteindelijk gaf hij op. 2 – 0

Fred speelde aan het zesde bord met wit. Van de eerste helft van de partij heb ik weinig meegekregen. Halverwege de avond stond Fred een pion voor. Op het bord had iedere speler nog 3 lichte stukken en een verzameling pionnen. Nog later hadden beide spelers een paard en op beide vleugels een groep pionnen. Fred wist met zijn extra pion de winst binnen te halen. 3 – 0

In mijn (Marcel) partij aan het derde bord begon de witspeler met b4. Het werd een dichtschuifpartij. Uiteindelijk ging de c-lijn open en werden beide f-pionnen opgespeeld. Het was lang gelijkwaardig, maar mijn tegenstander kreeg wel meer overwicht. Een bepaald moment zag ik een truc, maar miste compleet dat mijn loper ingesloten zou raken. Dat koste me een loper tegen twee pionnen, terwijl de truc niet meer gespeeld kon worden. De witspeler had veel tijd verbruikt en ook in het eindspel van Dame-Toren-Loper tegen Dame-Toren had hij nog veel tijd nodig. We besloten tot remise. In de slotstelling stond een mooie zet voor wit op het bord met Loper slaat e4, zie onderstaande stelling. De zwarte dame mocht niet naar f6, enkel naar f7, om zo de toren te blijven dekken. 3½ – ½

Han speelde aan het eerste bord met zwart. In zijn eigen woorden:
Ik won met zwart in het Grünfeld-Indisch de belangrijke d4 pion, en dacht een makkelijke overwinning te gaan scoren. Mijn tegenstander dacht ruim een half uur na over Da4+. Ik zette hierop mijn aangevallen paard terug (naar c6) maar kreeg een heel zware aanval over me heen. Mijn tegenstander wist met een paar figuurlijke én letterlijke krachtzetten mijn damevleugel binnen te stormen. Een vrij kansloze nederlaag dus?

Toch niet … na de partij vroeg Krine waarom ik niet b5 speelde (na Da4+). Niet serieus naar gekeken, maar dat wint heel makkelijk nog een kwaliteit erbij! (Da4+, b5, Db4, Pxf3 (schaak!), gxf3, Lxa1). Bah, totaal gemist 🙁 3½ – 1½

Aan het vierde bord speelde Garm met wit. Hij opende met e4 en kreeg een moderne verdediging tegenover zich (konings-fianchetto met d6). In zijn eigen woorden:
Mijn tegenstander speelde de moderne verdediging waardoor ik snel 3 pionnen naar voren kon gooien met wit. Hij besloot heel laat te rokeren, terwijl ik lang rokeerde en met een aanval op koningszijde bezig ging. Hier probeerde hij tegen te verdedigen, maar kwam volledig klem te zitten. Hierna ben ik op toch niet goede manier gaan afruilen waardoor hij tegenspel kreeg, maar ik eindigde met 2 geïsoleerde vrijpionnen, waarvan ik met een paardoffer 1 wist te promoveren.
Eindstand: 4½ – 1½

Het eerste team speelde deze zelfde avond uit in Epe en haalde een eindstand van 3 – 3.

Op 9 januari mogen we aantreden tegen Meppel 1, we spelen dan uit.