Op vrijdag 9 januari 2004 (een week eerder dan de officiele datum) ging het eerste team op weg richting Lelystad om daar te proberen wat broodnodige punten te halen in de strijd tegen degradatie.
Het team bestond uit de volgende personen. 1. Krine Faber, 2. Bernard Holtrop, 3. Menno ter Braak, 4. Eile Dam, 5. Hedzer Terpstra, 6 Herman Schreurs, 7. Johan Valk, 8. Huub Dijk.
Iedereen was keurig op tijd dus begonnen de partijen stipt om 8 uur.
De entourage in Lelystad heeft altijd iets speciaals. Lelystad probeert het altijd zo te regelen dat alle teams tegelijk thuis spelen. Op deze data wordt dan ook geen interne competitie gespeeld. Wij speelden tegen het tweede team en hadden de eer om op het podium te spelen. Vier borden aan de ene kant van de zaal en de borden 5 tot en met 8 aan de andere kant van de zaal. De lagere teams speelden dus letterlijk lager op de begane grond en mochten opzien tegen de echte schakers die op het podium speelden. Dit inspireert om dan ook je beste beentje voor te zetten en dus ging iedereen er stevig tegenaan. Alle partijen gingen lang gelijk op, behalve de partij van Huub Dijk. Hij speelde tegen een snelschaker en was na drie kwartier spelen al in een pionnen eindspel beland met 1 pion meer. Een half uur later waren er al ettelijke pionnen bijgekomen en om kwart voor tien was voor Huub de buit binnen. Het eerste punt. Rond die zelfde tijd kwam Herman remise overeen met zijn tegenstander. (1,5-0,5). Johan begon rond die tijd wat initiatief te krijgen en mocht op een goede afloop hopen, maar rond 10 uur was dit initiatief verdwenen en een kwartier later kreeg hij een remise aanbod wat hij na overleg met de teamleider weigerde. Hij vond dat hij nog steeds beter stond. Om half elf besloten Krine en zijn tegenstander de punten te delen. (2-1). Inmiddels was de (koningsindische) partij van Bernard in een fase gekomen van buigen of barsten. Hierbij toonde Bernard dat zijn vormkrisis tot het verleden behoort en de balans sloeg om even voor elf uur overtuigend door in het voordeel van Bernard (3-1) en ook Johan haalde de volle winst binnen. (4-1). Bij Menno ging er even iets helemaal fout en hij mocht zijn tegenstander feliciteren met zijn overwinning (4-2). Er bleven nu nog twee partijen over. Eile en Hedzer waren nog aan het spelen. Beide in een mindere stelling. Hedzer met een kwaliteit achter en Eile met een pion bij een stelling met ongelijke lopers. Om 20 over elf zag de tegenstander van Eile geen winstkansen meer en werd tot remise besloten. (4,5-2,5). Het eerste matchpunt van het seizoen was binnen! De partij van Hedzer was in een enerverende eindfase gekomen, waarbij zijn tegenstander een pion op promoveren had staan, maar wat Hedzer met miraculeuze schaakjes met het paard steeds uit kon stellen. In de pogingen aan deze schaakjes te ontkomen verloor zijn tegenstander even de klok uit het oog en verloor de partij op tijd. (5,5-2,5). De uitslag remise had meer recht aan de partij gedaan. Maar zo is het spel nu een keer.
Twee kostbare matchpunten werden dus meegenomen naar Zwolle. We zijn hiermee nog niet uit degradatie zorgen, want hierna wachten de huidige nummers 1 tot en met 3 op de ranglijst (Briesend Paard, Pallas en Schaakstad 6) ons nog op. Ook tegen een (of meerdere) van deze teams moeten nog punten gehaald worden. De spanning blijft er voorlopig nog wel in dus.
Uw verslaggever
Bernard Holtrop
Recente reacties