Schaakvereniging Pegasus Zwolle

(verslag door Han)

Afgelopen woensdag (12 februari 2020) speelde het achttal van Pegasus haar 5e wedstrijd in de SOS-competitie. We zitten dit jaar in de “Overijsselse” poule, en kregen deze avond het voor ons onbekende team uit Holten op bezoek. Vooraf wisten we alleen dat hun ratings vergelijkbaar waren met ons, en dat er veel leden van de familie van Beek schaken in Holten.

De avond begon met een flinke tegenvaller toen Antal, onze teamcaptain en sterkste speler, zich ziek afmeldde. Gelukkig kon Marcel nog op het laatste moment invallen. Hij beet met zwart flink van zich af tegen een van Beek met ruim 100 ratingpunten meer. Hij had zelfs ergens een pion kunnen winnen, maar de remise waartoe in het eindspel besloten werd, was ook een knappe opsteker. De beslissing moest van de andere 7 borden komen.

Marcel had hier met Lg7xd4! een pion kunnen winnen: exd4? Tf8-e8 en de witte dame gaat verloren.
Aan bord 8 had Boen tegen een andere van Beek een pion geofferd en daarna de zwarte koningsstelling flink op de korrel genomen. Ons 88-jarige fenomeen leek op zijn gebruikelijke wijze zijn tegenstander van het bord te blazen, maar deze wist dames te ruilen en het gat op de g-lijn op tijd te dichten. Ook dit eindspel was uiteindelijk remise, de beslissing moest van de andere 6 borden komen.
Menno wist met zwart een degelijke stelling op te bouwen, waarna hij rustig verder kon met zijn plannen. Dit bleek echter ook niet genoeg voor de winst, en ook hier was een remise het onvermijdelijke resultaat. Achteraf bleek dat hij een beslissende combinatie had gemist, die toevallig in de stelling was gekomen. Jammer, de beslissing moest van de andere 5 borden komen.
Mijn (Han) sterke tegenstander verrekende zich een beetje in de opening waardoor ik met zwart op een pion voorsprong kwam. Wat ik niet wist, en hij wel, was dat het eindspel van loperpaar tegen loper, paard en pion normaliter remise te houden is. In het verloop kon ik ondanks redelijk actief spel inderdaad niets doen, en toen er een eindspel met ongelijke lopers op het bord kwam, eindigde deze partij in remise. De beslissing moest van de andere 4 borden komen.

Hier koos ik ervoor om torens te ruilen op de e-lijn, en zorgden de ongelijke lopers voor remise. Maar ik had met g5 nog een winstpoging kunnen proberen. Maar ik vertrouwde mijn open koningsstelling niet, die zou ontstaan na 26. Txe8, Txe8 27. fxg5, Dxg5 28. Db3+, Kh8 29. Df7!
Mike had het met zwart lastig tegen de derde van Beek. Zijn tegenstander kwam zelfs even 2 pionnen voor, maar dat waren wel geïsoleerde dubbelpionnen op de b-lijn. Mike kwam met wat tactieken terug, veroverde een witte centrumpion plus actief stukkenspel, en haalde relatief eenvoudig een half punt binnen.
De beslissing moest van de andere 3 borden komen.
Bij Krine stond het nog zeer gelijk, Bernard stond een pion achter in een eindspel en Piet had een wilde aanvalspartij. De tegenstander van Bernard was in het middenspel binnengevallen over de d-lijn en had uiteindelijk hier een pion mee veroverd. Het lopereindspel werd door beide spelers nauwkeurig gespeeld. Bernard wist echter zijn pionnen op de juiste kleur te krijgen én een vrijpion te creeren. Door zijn koning centraal op het bord te houden, kon hij steeds voorkomen dat zwart’s vrijpion (op de a-lijn) of e-pion kon opstomen. Uiteindelijk moest zijn tegenstander zijn winstpogingen staken; een fraaie vechtremise voor Bernard! De beslissing moest dus komen van de laatste 2 borden.

Slotstelling bij Bernard (wit). De witte koning houdt zowel de a- als e-pion nog net voldoende onder controle. De zwarte koning kan deze pionnen niet teveel ondersteunen omdat anders de witte h-pion dreigt door te breken.
Krine kreeg een soort gesloten Siciliaan op het bord, waarin hij geduldig probeerde zijn stelling te verbeteren. Zijn tegenstander gaf niets weg en laveerde zo dat de stelling heel lang in evenwicht bleef. Aan het eind van de avond stonden nog bijna alle stukken op het bord, maar vonden de heren het welletjes. Een puntendeling was het logische gevolg. De beslissing moest dus komen van het laatste bord.
En aan dat bord zat onze voorzitter. Getergd door zijn smadelijke verlies van gisteren in de interne competitie ging Piet onverschrokken in de aanval. Hij nam de zwarte stelling flink op de korrel, maar de Holtense verdediging bleef op bewonderenswaardige wijze overeind.

Hoewel de computer hier +3 aangeeft voor wit, is een winstvariant niet makkelijk te vinden. Zwart heeft de pion op e6 tot stoppen gebracht, en de zwarte loper ondersteunt de verdediging precies goed. Piet probeerde hier met b5 de damevleugel te openen, maar dat leverde na Pe4 (!) alleen pionverlies op. Waarschijnlijk was Tg5, f4 en f5 het beste plan.
Met nog minder dan 5 minuten op de klok had Marcel ondertussen de notatie al overgenomen, en de rest van het publiek was massaal toegestroomd bij dit complexe spektakelstuk. Toen de storm wat was gaan liggen deed onze Holtense gast een – gezien de tijd en stand – genereus remiseaanbod.

De Friese furie brieste tot verrassing van heel Pegasus en Holten echter: “dat zullen we nog wel eens zien!”, en beukte met Tg5 verder op de zwarte stelling. Met Le8 gaf zwart geen krimp. 5 zetten later, en met nog minder dan een minuut op de klok, kwam de realiteit toch bovendrijven bij Piet. Zijn remiseaanbod werd aanvaard en de achtste (!!!) remise en een gelijkspel was een feit.
Beneden in Stroomberg werd ook door onze Holtense vrienden nog lang nagepraat over dit unieke gelijkspel. Wat een avond!